دلـم مـی خـواد بـدانم چـه حـالـی داری

وقـتـی کـه ایـن هـمـه "دوسـتـت دارَم " ؟

آغوشت میتواند قشنگترین سرخط خبرها باشد

وقتی تو میتوانی قشنگ ترین تیتر زندگی من باشی !…

 "پنجره خیال "

تا خانه چشمانت راهی نیست ، وقتی که نگاهت را از من دریغ میکنی ... چه بگویم

وقتی که نه تنها چشم هایت را ، بلکه دریچه قلبت را برویم بسته ای ...

اما...

بدان همیشه پشت پنجره "خیالم" برای چشمهایت چون چلچراغی میدرخشد...

بگذار در وجود تو گم شوم و تودر جستجوی من آهسته مرا بخوانی...

و مرا در قلبت پیدا کنی!!!

خوب میدانم

آخر یک روز خفه می شوم

از بس دردهایم را

نجویده قورت می دهم ...

یا بــــــــاش
یا بــــرو
نمــی خــواهـم
از دور مراقـبـــم باشــی
از دور دوستـــم بــداری
و مـن در لــــحـظــاتــم
هیــچگـــاه بودنــت را حـس نکنــم
دوری را نمـــی خــواهـم
یا بــــــــــــــــاش
یا بــــرو ...

دلتنگم،

مثل مادر بی سوادی

که دلش هوای بچه اش را کرده

ولی بلد نیست شماره اش را بگیره.

فرقی نمی کند...این که یک باره به سرت بزند که بروی ..
یک جایی دیگر
جایی که شبیه این جا نباشد .
شاید شهری دیگر . کشوری دیگر
جایی که آسمانش آبی تر باشد
ولی باور کن
هر جای دنیا که بروی باز هم عاشق می شوی .
روزی نگاهت در نگاهی گره می خورد و دلت می لرزد

از پیرمرد و پیرزنی پرسیدند :

شما چطور شصت سال با هم زندگی کردید؛

گفتند : ما متعلق به نسلی هستیم که ، وقتی چیزی خراب می شد؛

تعمیرش می کردیم نه تعویضش!

التماس جویبار تا پای بید به روی زمین کشیده شده

  ، درخت هلو در خواب نیمه شب تابستانی است،قلبم را کنار پنجره ،

 در مقابل آینه روی سینه ام سنجاق می زنم ، دستهایم از طپش دیدار

تو سرخ می شود وخون قطره قطره روی دستمال آبی قصه ها می چکد

.صدای نفسهایم به روی شیشه بخار می شود، عقربه های ساعت

 روی عدد دوازده به هم رسیده اند ، در گوشم دوازده بار نام

 تو تکرار می شود یعنی زمان دیوانگی من فرا رسیده است!

دیگر فرصتی برای  پیامک دادن نیست

دست واژه ها را می گیرم

و به دیدنت می آیم

دلتنگیت در هیچ پیامی نمیگنجد

هـــر قـــدر کهـــ میــــ گـــذرد....

ســــالــهــا...

مــــآهــ هــــا...

روزهـــــا...

ســـاعتــــ هــــا...

از زمـــان زیســـتنــمــــ در کنــــار تـــــــو

مَــنـــ...بهـــ هــمــانـــ انـــدازهــ...

هـــر ســـالـــ ...

هــــر مـــاهـــ...

هـــــر روز ...

هــــر ســـاعَـتـــ...

عـــاشقـــ تَـــر میـــ ـ ـشــومــــ...

و

بــــــاز هـــــمــــ...

عـــــاشــــقـــ تـــــر!

مـــے گوینـــב یک روزے هـَـست ..

كه خـُـבا چرتكــﮧ دستـَـش مـے گیــرב !..

و حـِـساب و كـِـتاب مـے كنـב !...

و آט روز تــو بایـَـב تــــاواט آن چه با مـَט كرבے رابـבهـے!...

فقط نمـے בانم...

تاواט בاבט آט موقـِع تـــو ..

بـﮧ چـﮧ בرב مـَـט مـے خورב؟